In mijn vorige blog kon je al lezen dat ik een werkervaringsplek had, waar ik ontzettend blij mee was. Na de eerste drie maanden had ik het nog steeds naar mijn zin, dus besloten we deze te verlengen. Na een half jaar vond ik het werk nog altijd ontzettend leuk. Echter werd het toch tijd voor mij om me te gaan focussen op een betaalde baan. Maar niet langer in Brabant, waar ik woonde.
Mijn vriend en ik hadden begin dit jaar besloten om te gaan samenwonen in Lelystad. Nu moest ik dus daar in de buurt een baan gaan zoeken. Zo gezegd, zo gedaan. Letterlijk. Ik verstuurde een stuk of 5 sollicitaties en meteen werd ik via een wervingsbureau uitgenodigd voor een gesprek. Of ik overmorgen op gesprek kan komen? Ja hoor, prima. Na het gesprek waren ze meteen enthousiast over mij en ik over het bedrijf. Toen kreeg ik de vraag of ik de ochtend erna misschien al een paar uurtjes wilde meekijken om te zien of ik het werk leuk vind. Dat deed ik dus ook maar meteen. En na die ochtend kreeg ik meteen te horen dat ik was aangenomen! Wauw, wat een goed nieuws. In Brabant ben ik letterlijk jaren opzoek geweest naar een baan die bij me past en in Flevoland ben ik meteen voorzien. Alsof het zo moest zijn. Nu werk ik al bijna een maand als data- en contentmedewerker bij een bedrijf in Zeewolde voor 36 uur per week.
Eerlijk toegegeven, het was wel een hele grote stap ineens. 36 uur werken, samenwonen, een huis schoonhouden, anderhalf uur verwijderd zijn van mijn familie. Het is niet niks en ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het er niet af en toe moeilijk mee heb. Maar dat komt allemaal goed. Het is even wennen, maar ik heb het hier zeker al naar mijn zin. Zowel bij mijn nieuwe baan, als in mijn nieuwe huisje.
Een beetje van mezelf, een beetje van YouRtop en een beetje van Gewoon, Goede Boon. Het hele traject heeft mij ontzettend goed gedaan.
Mandy